Heuchera 'Can Can'.

Tak jak falbaniaste spódnice frywolnych francuskich tancerek wirowały w powietrzu, tak liście tej odmiany zdają się tańczyć na rabacie. Z początkiem wiosny nic nie wskazuje na gorący charakter byliny. Szaro fioletowe liście są nieco płaskie i obwisłe.

W czerwcu z kępy wystrzeliwują patykowate pędy kwiatostanowe. Z początku skupione kulki pąków poprzetykane są igiełkowatymi listkami, by w końcu otworzyć się z nikłymi białymi płatkami.

Gdy kwiaty z lekka przekwitną, liście nabierają tanecznego tempa. To odmiana o niezwykłej ekspresji kolorów i kształtów. Liście zaczynają się wić i kłębić jeden nad drugim a falbaniaste brzegi odgięte ku górze pokazują ogniście buraczkowy spód.

Z czasem blaszka liściowa jaśnieje w przeciwieństwie do wciąż ciemnych i kolorowych żyłek. Młode, nowo wyrastające mają znowuż inną barwę niż starsze. W końcu feria barw i szalony nastrój ogarnia całą kępę. Liście wirują i zmieniają niepowtarzalny wzór jak monochromatyczne szkiełka w tubie kalejdoskopu.

Heucherella 'Kimono'.

Odmiana nie do pomylenia, duże liście, głęboko powcinane i klapowane jak u tiarelli a kolorami aspiruje do żurawki. Przez większość sezonu intensywnie zielone ze srebrnym nalotem, skontrastowane grubą brunatną krechą przez środek. Środkowy "palec" liścia często podzielony na dwa. Jesienią podczas różnic między pierwszymi przymrozkami nocy a słońcem popołudnia nabiera szlachetnej purpury.

Żyłki na topie.

Moda nie tylko w odzieży istnieje. Światowe trendy wkraczają do ogrodów.
Teraz nie jednolite barwy przyciągają lecz kropeczki, mazaje i żyłki.

Taka telima wielkokwiatowa zazwyczaj jest zimozieloną byliną, ciekawie brunatniejącą na jesień i zimę. Ale Tellima grandiflora 'Forest Frost' to już nie lada gratka. Od wiosny jasno zielona by pod koniec sezonu pokazać drapieżny wzór. Młode listki wyrastające w rozetach z krępych pędów jak za dotknięciem Jesieni przybierają ciemno bordowych żyłek, które ostatecznie na ząbkowanym brzegu rozlewają się w brunatną zieleń. Z każdym dniem ich przybywa, by w końcu pokryć całą kępę.

Heucherella 'Tapestry'.

Kolejny dowód na to, że młodsze egzemplarze wyglądają i wybarwiają się znacznie lepiej niż stare mateczne. Ten fiolet w zimnym odcieniu niezwykle "świeci" w otoczeniu aureoli zielonego brzegu.

Heucheralla 'Strike it Rich Gold'.

Co za wyśmienita odmiana. Wiosną przesadziłam na miejsce ocienione wyższymi liśćmi bylin a ona odwdzięczyła się pięknym przyrostem. W młodej kępce lepiej widać wyrastające listki zaznaczone czerwonawym wzorem, co świadczy o tym że lepiej dzielić i mnożyć niż trzymać "staruchy" ;)

Corydalis flexuosa 'Purple Leaf'.

Gatunek tej kokoryczy okazał się słaby lub miejsce nietrafione. Teraz przetestuję odmianę ciemno listną. Porównując do poprzedniej (w pamięci bo naocznie nie ma z czym), ma znacznie ciemniejsze buro zielone liście z widoczną buraczkową plamą u nasady i czerwonawe ogonki. Pędy kwiatostanowe również czerwieńsze a podświetlone słońcem nabierają złocistej barwy. Długo kwitnie - do końca lata zahaczając o jesień.

Ruta graveolens 'Jackman's Blue'.

Drewniejąca u podstawy pędów bylina, rozrasta się w szerokie wiechowate kępy. Jest ciekawa ze względu na delikatne, liczne, żółte kwiatuszki oraz koronkowe zielono błękitne liście. Jesienią, kwiaty zamieniają się w beżowe nasienniki które pasują do suchych bukietów. W pięknej bylinie tkwią również wady, woń olejków eterycznych dla niektórych może być przykra, niekiedy w słoneczne i upalne dni bezpośredni kontakt ze skórą powoduje silne uczulenia !

'Midas Touch' kontra 'Peach Melba'.

W me ręce wczesną wiosną najpierw trafiła żółta żurawka. Pomimo zarzekania się co do sprowadzania żółtych, po opornych próbach związanych z 'Amber Waves' uznałam że nie ma sensu zmuszać skoro nie chcą rosnąc. Ale co wyzwanie to wyzwanie, rękawicę trzeba podjąć. Rosła sobie, żółkła z miesiąca na miesiąc aż jesienią przybrała nieoczekiwanych kolorów. Już chciałam przykleić jakąś nazwę odmiany, ale kopiąc po sieci różne odcienie żółci spotkałam. I tak w pierwszym momencie przymierzałam do 'Midas Touch', lecz zestaw słoneczności nie bardzo odpowiadał normie. Potem padło na brzoskwiniową 'Peach Melba'. A jeszcze potem uznałam iż muszę nabyć licencjonowaną aby mieć porównanie. Teraz mam dwie do przyszłorocznego szukania po sieci. Co z nich wyrośnie ... okaże się za rok!


Na razie domniemana 'Midas Touch', w kremowo, żółto, pomarańczowych odcieniach prezentuje się następująco:

'Peach Melba' jest bardziej beżowa, taka brzoskwiniowo łososiowa:

Viola labradorica 'Purpurea'.

Jest taki fiołek, któremu wcale nie potrzeba kwiatów aby być ciekawym. Wystarczą ciemne, fioletowo brunatne liście. Kolor ten intensywny jest szczególnie wiosną, wtedy są wręcz czarne poprzetykane niebieskimi kwiatuszkami. Rozrasta się dużymi płaskimi połaciami. Jest wszędobylski, gdzie trafi nasionko tam zaczyna się inwazja ciemnych listków.

Brunnera macrophylla 'Variegata'.

Znalazłam dobry sposób na tę odmianę. W poprzednich sezonach "gryzła" w oczy fatalnymi, zbrązowiałymi końcówkami liści mimo że miejsce cieniste, gdyż górą cieniują liście drzew owocowych. W tym deszczowym roku funkie rosnące wokół, pomimo wiosennego podziału szczelnie ją otuliły.

Ta odmiana olśniewa urodą wiosną, kiedy liście wydaja się świecić z daleka w akompaniamencie chmurki niebieskich kwiatuszków.

Niektóre liście, szczególnie skryte spodem wśród innych, są prawie białe.

  Natomiast wczesną wiosną, gdy bylina budzi się z zimowego snu, listki wygladają jak kotłujące się robaczki.

Brunnera macrophylla 'Hadspen Cream'.

Wiem, że to nie czas na pokazywanie brunner. Zwykle "wypływają" wiosną, kiedy kwitną drobnymi ale licznymi niezapominajkowymi kwiatuszkami. W tym roku odmiana 'Hadspen Cream' powala wielkością i ilością liści w czasie jesieni. Zawsze była duża, większa od innych odmian w moim ogrodzie ale ten  mokry sezon wybitnie sprzyja roślinie.
Rosnąca obok hosta 'Platinum Tiara' wydaje się być jeszcze mniejszą niż jest w rzeczywistości.

Colchicum autumnale 'Album'.

Nie wszystkie rośliny cebulowe kwitną wczesną wiosną. Zimowit jest rośliną dwóch pór roku: wiosny i jesieni. Wiosną wypuszcza wysokie zielone liście, często zawadzające na rabacie wielkością i rozwichrzonym wyglądem, natomiast jesienią delikatne, wiotkie białe kwiaty. Gdy zbliża się chłód nocy płatki stulają się aby w kolejnym dniu otworzyć z kolejnymi kwiatami wyrosłymi z dużej bulwy.

Heuchera 'Silver Indiana'.

Żurawka z grupy drobnolistnych, wyrastająca na niewysokie kępki. Wszystkie odmiany silver mają podobne umaszczenie. Jest to w mniejszym lub większym stopniu blady, szarawy podmuch. Tak jest w przypadku i tej odmiany - kolor zamglony fiolet oraz ciemniejsze żyłki. Spodnią stroną przebija buraczkowy odcień purpury, którym zabarwione są wysokie i sztywne pędy kwiatostanów.