Wewnętrzne życie paproci.

Paprocie są wdzięcznym tematem do rozważań. Mocne i sztywne pędy można fotografować nawet w wietrzny dzień bez obawy iż zdjęcie będzie poruszone. Do ich malowniczego sposobu wzrostu można dopisywać różne historyjki. Najmilszym mi eksponatem jest nerecznica samcza 'Crispa' (Dryopteris filix-mas), o której nie raz już wspominałam a najpiękniejsza jest właśnie wiosenna szata.

Wygląd z wolna rozwijających się liści bardzo pobudza moją wyobraźnię. Widzę, jak z szelestem przeciąga się i napina zesztywniałe od zimowego snu ramiona a ziewając zakrywa zmarszczonym liściem usta. Widzę, jak po chłopsku zwiniętymi w piąstkę końcówkami czochra swędzące brązowe łuski  po których spacerują w górę i w dół mrówki. Prostuje zawinięte pastorały, ogląda czubki paznokci, zdmuchnie z nich paproch po czym znów zwija przed chłodem Zimnych Ogrodników. A wszystko to dzieje się za moimi plecami, bo gdy szybko obrócę się do niej przodem - zastyga w bezruchu jakby nigdy nic.