Śnieg wyciszył ogród. Dotychczas tętniące kolorami rabaty spowił grubą warstwą puchu niwelując kształty. I tylko zdjęcia zrobione w sezonie letnim dają świadectwo bujnej roślinności.
Ta cisza i mnie się udzieliła. Niby coś komponuję z myślą o zmianach na rabatach, ale bez zapachu świeżej gleby są to jakby czcze zamysły. Najchętniej zapadłabym się w sen zimowy w gawrze obok niedźwiedzia i poczekała na nadejście konkretnej wiosny z możliwością grzebania w ziemi.
Ogród w barwach biało-zielono brązowych , a mi tak podoba się chociaż czekam już wiosny pozdrawiam Dusia
OdpowiedzUsuńJa lubię każdą porę roku w ogrodzie. Bo czyż nie narzekamy na upały z rozrzewnieniem wspominając zimowe mrozy ?!
OdpowiedzUsuńNawet w błoto i słotę lubię pospacerować z parasolem w dłoni.
Nie, nie lubię zimy i jesieni. Czekam na wiosnę jak kania na... dżż[/] i nie mogę się doczekać, znowu biało.
OdpowiedzUsuńA kiedy wiesz, że ta upragniona Wiosna nastanie ?
OdpowiedzUsuńDzięki temu, że jest jesień i zima mamy również wiosnę ;)
Chyba już wszyscy czekamy na wiosnę i nie możemy się doczekać pierwszych kwiatów wychodzących z ziemi. A tu nam ciągle świeże dostawy śniegu lecą.
OdpowiedzUsuńA jak jeszcze w innych częściach kraju pokazują nieśmiało otwierające się kwiaty to zaczynam cichutko wyć i skowytać. Auuuuu !
OdpowiedzUsuńCudne żuraweczki - przepiękne :)
OdpowiedzUsuńŻuraweczki są tym piękniejsze im mniejsze mają rozmiary ;)
Usuń