Lubimy się nawzajem.

Są takie rośliny w moim ogrodzie, które lubię w każdych ilościach i wszędzie. Może na wyrost powiedziane, bo gdy mi już zawadzają ilością siewek - przenoszę w kolejne miejsce ułatwiając ekspansję. Mam tu na myśli pierwiosnka ząbkowanego (Primula denticulata), który szczególnie upodobał sobie moje podmokłe tereny. On lubi u mnie rozrastać się i zasiewać na rabatach i ciasnych zakamarkach kamieni, a ja za co go lubię ?
Za bajkowe i czyste kolory kwiatów, za radość i frywolność jaką wznosi na wiosenne rabaty. Lubię go za kulisty kwiatostan, wyglądający nieco żartobliwie i niepoważnie.

W największej ilości mam gatunkowego fioletowych kwiatach. Zasiewa się w wolnych przestrzeniach, które wczesną wiosną zioną pustką.

Zeszłoroczne siewki namnażają się w kępie bokami dodając kolejne rozety.

By po kilku sezonach stać się skupiskiem kwitnących fioletowych główek. Zresztą z pośpiechu często mówię na niego główkowaty, gdyż ta nazwa bardziej obrazuje wygląd tego pierwiosnka.

Kolejnym ulubieńcem jest rubinowy. Kiedyś kupiłam sadzonki odmiany 'Rubin', ale osobiście nie rozróżniam tej odmiany od 'Rubra' i teraz już nie pamiętam która to miała być. W tym momencie nie jest to dla mnie istotne, choć zazwyczaj dbam o prawidłową nazwę gatunkową i odmianową. Ważne że siewki powiększają ilość.

Co nie oznacza, że kolory pozostają niezmienne. O nasycenie barw dba biały ząbkowany rozjaśniając odcienie fioletów i rubinów. Zauważyłam też, że nie ma sensu rozdzielać ścieśnionych rozet, sama roślina i natura wybierze które mają pozostać przy życiu a który kolor rzucić nasionami w dal.

Kiedyś chciałam białego zgromadzić na jednej rabacie, ale samą bylinę nie interesuje siedzenie w jednym miejscu. Same wybierają gdzie chcą rosnąc w największym skupieniu odpowiedniego koloru.