Burasek.

Zeszły sezon zaowocował w rozmaite nowości. Szczególne jesiennie obłowiłam się w poszukiwane przeze mnie rośliny. Część była wysępiona u znajomych z podziału rozrosłych kęp i na widok tych roślin byłam przygotowana. Widząc dorosłe egzemplarze w ogrodach wiem co sprowadzam do ogrodu i na jaki efekt czekam. Nowości wypatrzone w sieci czasem porządnie są zaprezentowane a czasem skąpo. Czasem zasłyszę coś z ust znajomych, co to zachwycają się poszczególnymi odmianami. I tak też było w przypadku Geranium maculatum 'Espresso', którego pojedyncze intensywnie brązowe listki wypatrzyłam gdzieś sieci. Tak czasem jest z nowościami, nie zdążą się zadomowić w pierwszych ogrodach, a już fama idzie w świat że takie istnieją.
Wynalazłam gdzieś na targach jedną marna sadzonkę wielce rada ze znaleziska. Posadziłam na froncie rabaty mając na względzie oszałamiający widok bodziszka. I cóż kolejnego sezonu ?
Wczesną wiosną bardzo ucieszyłam się z intensywnie fioletowych niskich listków - oho myślę, będzie cudo !

W napływie licznych wiosennych zajęć zapomniałam zaglądać do nowego bodziszka i przeoczyłam kolejne etapy wzrostu. Naraz, pewniej spokojnej niedzieli chodzę przyczajona z aparatem wyszukując co ciekawszych ujęć, a tu widzę szaroburą miotłę na środku słonecznej rabaty. Jakiś strach na wróble niskiego lotu sterczy i straszy !
No nie ... okropna paskuda z niego wyrosła, taka do opuszczonego kąta gdzie zbierają się zawiewane jesienią liście by przysłonić okropny widok.
Kolor niezdecydowany, kwiaty sporadyczne blade i pokrój taki dzikawy ... szału nie ma.